قيمت

يكي از شاخصه هايي كه براي خريد در نظر گرفته مي شود، قيمت محصول است كه متاسفانه در برخي موارد ديده مي شود كه محصول توليد داخل نسبت به مشابه خارجي آن از قيمت بالاتري برخوردار است. با توجه به اين كه قدرت خريد اكثر مردم در حد متوسط است. حتي اگر دوست داشته باشيم كه از توليدات داخلي استفاده كنيم زماني كه به اين اختلاف قيمت برمي خوريم ترجيح مي دهيم محصول خارجي را كه از لحاظ قيمت پايين تر است را انتخاب كنيم. شركت هاي داخلي بايد در اين زمينه هم با شركت هاي  خارجي رقابت كنند. همان طور كه سعي مي كنند كيفيتي همسان يا ختي بالاتر داشته باشند بايد از مقوله قيميت هم غافل نبوده و سعي كنند قيمت محصولات داخلي پايين تر از نمونه خارجي آن باشد.

نوشته شده توسط مدير وبلاگ  http://farmanerahbaram.tebyan.net

افت كيفيت

در مواجهه با شركت ها و محصولات توليد داخل ما شاهد هستيم كه در ابتداي عرضه و ورود يك محصول جديد به بازار اين محصول از كيفيت بالا و خوبي برخوردار بوده و به راحتي با مشابه خارجي خود رقابت مي كند بعد از گذشت زمان كمي طرفداران و خريداران زيادي را هم جذب مي كند اما متاسفانه با گذشت مدتي از توليد، محصول دچار يك افت كيفيت قابل ملاحظه اي مي شود و ديگر آن كيفيت اوليه را ندارد و همين مساله باعث نارضايتي مشتريان و انصراف آن ها  از خريد مي شود و نظر خيلي از افراد را نسبت به محصول توليد داخل منفي مي كند  كه اين گونه بي اعتمادي باعث  مي شود كه مشتريان نسبت به تمام محصولات توليد داخل دچار بي ميلي و بي رغبتي در خريد شوند و اين يعني ضربه ديدن توليدات داخلي.

نوشته شده توسط مدير وبلاگ  http://farmanerahbaram.tebyan.net

چرا با وجود داروهاي ايراني برخي از پزشكان مصرف داروهاي خارجي را توصيه مي كنند؟

اين مسئله مي تواند چند دليل داشته باشد كه به طور مختصر و نمونه به توضيح برخي از آن ها مي پردازيم

1)برخي از پزشكان با شركت هاي پخش داروهاي خارجي قرارداد دارند و از اين محل سود زيادي نصيب آن ها مي شود و متاسفانه بي تعهدي و منفعت طلبي اين دسته از افراد مانع از آن شده كه در تجويز دارو به بيماران از داروهاي مشابه و توليد داخل استفاده كنند. بلكه در برخي موارد با طرح دلايل نادرست بيماران را از مصرف داروي ايراني مي ترسانند.

2)برخي از پزشكان نمي خواهند داروهاي جديد و ساخت كشور خودمان را هم امتحان كنند و ببينند كه در عمل آن ها چيزي از داروهاي ساخت كشورهاي ديگر كم ندارند بلكه در بعضي موارد حتي كيفيتي بهتر از آن ها را ارائه مي دهند. اين دسته از پزشكان چون سال ها داروهاي خارجي را تجويز نموده و اثر مطلوبي از آن ها در بهبود بيماران ديده اند حاضر نيستند تجربه جديدي را در اين زمينه داشته باشند و با تاكيدهايي كه به بيماران مي كنند باعث مي شوند آن ها نسخه به دست داروخانه هاي متعددي را زير پا گذاشته و حتما دنبال آن داروهايي كه ساخت كشورهاي خارجي است بگردند و از مصرف مشابه ايراني آن ها امتناع بورزند.

3)بعضي از بيماران به خاطر تلقينات نادرست و فرهنگ سازي نشدن درست در اين زمينه بهبود بيماري خود را فقط منوط به مصرف داروهاي خارجي مي دانند و به داروهاي ساخت كشور خودمان بدبين هستند و با ديد منفي به آن مي نگرند . متاسفانه سال هاست كه اين نوع طرز فكر به مردم القا شده و برطرف شدن اين مسئله احتياج به  زمان و كارهاي آموزشي و فرهنگي مختلف در اين زمينه دارد. اين گونه افراد حتي اگر پزشك هم آن ها را به سمت داروي ايراني راهنمايي كند و اين اطمينان را به آن ها بدهد كه نمونه داخلي هيچ فرقي با نمونه خارجي ندارد بازهم مجاب به مصرف داروي داخلي نمي شوند.

نكته قابل توجه و تامل در اينجا اين است كه اگر واقعا داروهاي ايراني كيفيتي همسان داروهاي خارجي دارند و اگر توليد داخل جوابگوي نياز بيماران از جهت تعداد دارو و مصرف آن در كشور است چرا نبايد از ورود داروهاي خارجي به كشور جلوگيري كنيم؟

نوشته شده توسط مدير وبلاگ  http://farmanerahbaram.tebyan.net

سانتريفيوژهاي ايران از هميشه تندتر مي‌چرخند

سفير رژيم صهيونيستي در واشنگتن، ضمن يادداشتي كه دربرگيرنده تكرار اتهامات مكرر اين رژيم عليه ايران است، به شكست سياست‌هاي 1+5 در مذاكره با ايران اذعان كرد.

به گزارش فارس، "مايكل اورن"، سفير رژيم صهيونيستي در ايالات متحده طي يادداشتي كه در روزنامه وال‌استريت ژورنال، از رسانه‌هاي جريان غالب آمريكايي منتشر شده است، پس از جاري كردن سيلي از اتهامات عليه جمهوري اسلامي ايران، از مساله هسته‌اي گرفته تا تروريسم، اذعان كرد كه كشورهاي موسوم به 1+5 در مذاكره با ايران رويكردي ناموفق را در پيش گرفته‌اند.

بنابراين گزارش، اورن ضمن اشاره به مذاكرات سال 2009 و برشمردن خواست‌هاي آن‌زمان شش كشور از جمهوري اسلامي ايران مبني بر توقف كامل غني‌سازي اورانيوم و خارج كردن ذخاير اورانيوم 3.5 درصد غني‌شده از اين كشور، تصريح كرد كه ايران نه‌تنها خواست‌هاي مزبور را رد كرد بلكه اورانيوم را تا سطح 20 درصدي نيز غني ساخت كه به ادعاي وي، تبديل آن به سلاح تنها چند هفته به طول مي‌انجامد.

وي سپس به شرايط حال حاضر رجوع كرده و مي‌گويد كه اكنون، ايران داراي 225 پوند اورانيوم 20 درصد غني شده است، 11000 پوند اورانيوم 3.5 درصد در اختيار دارد كه مجموع اين‌ها براي توليد 5 بمب اتمي كافي است! 1+5 به جاي اينكه بر خواسته‌هاي قبلي خود تاكيد كند، تنها خواستار قطع غني‌سازي 20 درصدي و انتقال ذخاير 20 درصد غني‌شده به خارج از كشور و تعطيلي تاسيسات هسته‌اي فردو شد. اما ايران حتي همين را هم رد كرده است.

اورن تاكيد كرده كه ايران بر سانتريفيوژهاي خود خواهد افزود و آن‌گونه كه آژانس اعلام كرده است، اين سانتريفيوژها تندتر از هميشه هم مي‌چرخند.

رژيم صهيونيستي در آمريكا مدعي است كه تحريم‌هاي غرب توانسته‌اند بر اقتصاد ايران اثر گذارند اما اذعان كرده كه نتوانسته‌اند تاثيري بر برنامه هسته‌اي ايران داشته باشند.

ايران همواره تاكيد كرده كه از حقوق هسته‌اي خود نخواهد گذاشت و برنامه هسته‌اي را نيز تنها با مقاصد صلح‌آميز دنبال مي‌كند

منبع: رجانيوز

سرعت پيشرفت هسته‌اي ايران زيادتر از تصور است

 روزنامه صهيونيستي هاآرتص به نقل از يك ديپلمات ناشناس مدعي شده است كه آنچه برنامه هسته‌اي نظامي ايران خوانده است، با سرعتي بيش از آنكه تصور مي‌شد در حال پيشرفت است.

به گزارش فارس، هاآرتص در گزارشي كه به نظر نوعي فضاسازي در مسير اعمال فشار بر جمهوري اسلامي ايران مي‌رسد، به نقل از ديپلماتي كه خواسته نامش فاش نشود نوشته است كه ايران پيشرفت‌هاي بيشتري را در توسعه قطعات مربوط به برنامه هسته‌اي نظامي خود به دست آورده و اين پيشرفت بيش از آن چيزي است كه غرب فكر آن را مي‌كرد.

اين ديپلمات غربي كه ظاهرا اجازه نداشته در خصوص مقولات اطلاعاتي سخن بگويد اما سخن گفته است، مي‌گويد كه ايالات متحده، بريتانيا، فرانسه، آلمان و اسرائيل در خصوص اين ارزيابي جديد با يكديگر موافق‌اند. 5 طرف مذكور، محور اصلي اعمال فشار بر جمهوري اسلامي ايران بر سر برنامه هسته‌اي به حساب مي‌آيند كه برخي كشورهاي عربي منطقه نيز از گفتمان آنها پيروي مي‌كنند.

منبع اطلاعاتي اسرارآميز هاآرتص مدعي شده است كه ارزيابي فوق‌الذكر در فوريه و پس از آن آغاز شد كه ايران از دسترسي بازرسان آژانس بين‌المللي انرژي اتمي به سايت پارچين ممانعت كرد. ماه گذشته روزنامه انگليسي ديلي‌تلگراف نيز مدعي شده بود كه سپاه پاسداران انقلاب اسلامي ايران مجموعه‌اي از 60 دانشمند هسته‌اي را در منطقه لويزان در نزديكي تهران گرد هم آورده تا بر روي برنامه هسته‌اي ايران كار كنند. البته منبع خبر ديلي‌تلگراف نيز در نوع خود جالب بوده است: "سازمان مجاهدين خلق"!

هاآرتص سپس فراموش نكرده تا به يافته‌هاي ماهواره‌اي انديشكده آمريكايي علم و امنيت بين‌المللي اشاره كند كه بر اساس برخي تصاوير ادعا كرده بود كه ايران در حال توليد سلاح هسته‌اي در پارچين است، سپس اعلام كرد كه ايران در حال پاك‌سازي پارچين است و چندي پيش هم تصريح كرد كه پاك‌سازي تمام شده است!

رسانه‌هاي صهيونيستي و رسانه‌هاي جريان غالب غرب هر از گاهي با انتشار دروغ‌هاي گوبلزي در خصوص برنامه هسته‌اي ايران، سعي در بسترسازي براي اعمال فشار بيشتر بر ايران دارد.

دروغ گوبلزي، شيوه‌اي منتسب به "پاول ژوزف گوبلز"، وزير تبليغات رژيم آلمان نازي در جنگ دوم جهاني است كه بر اساس آن، دروغ هرچه بزرگ‌تر باشد، حيرت بيشتري ايجاد كرده و باور آن ساده‌تر مي‌شود.

منبع: رجانيوز

بي‌اعتنايي شركت انگليسي به تحريم‌ها عليه ايران

يك روزنامه صهيونيستي در گزارشي اذعان كرد كه شركت اپراتور ماهواره اي اينمارست انگليس با بي اعتنايي به تحريم ها عليه ايران، همچنان به نفت كش هاي اين كشور خدمات ارائه مي كند.

براساس گزارش روزنامه صهيونيستي جروزالم پست «شورات هادين»، مركز حقوقي اسرائيل ماه گذشته به اينمارست هشدار داده بود كه در صورتي كه ارائه خدمات هدايت و ناوبري به تانكرهاي ايراني را متوقف نكند، اين شركت را در دادگاه هاي آمريكا تحت تعقيب حقوقي و كيفري قرار خواهد داد.

«ريچ هريس»، معاون شركت اينمارست با بي اساس خواندن ادعاهاي اين مركز حقوقي اسرائيلي، تاكيد كرده بود كه اينمارست هيچ يك از تحريم ها عليه ايران را نقض نكرده است.

به گفته هريس، پس از آنكه دولت انگليس در سال 1999 اينمارست را به بخش خصوصي واگذار كرد، اين شركت متعهد شد كه به تعهدات مربوط به ارائه خدمات عمومي اش پايبند بماند و ارائه خدمات ناوبري دريايي را ادامه دهد. هريس افزود، ايمنارست متعهد شده كه بدون اعمال تبعيض به دليل مليت كشتي ها، به همه شناورها خدمات ارائه دهد.

مركز حقوقي تل آويو و چند گروه صهيونيستي ديگر اينمارست را به بي اعتنايي به تحريم ها عليه ايران متهم كرده اند.

اين در حالي است كه وزارت خزانه داري آمريكا ماه گذشته، تحريم هاي جديدي را عليه كشتي هاي ايراني به مورد اجرا گذاشت.

اين تحريم ها 58 كشتي متعلق به شركت ملي تانكر ايران را شامل مي شود. 28 كشتي از كشتي هايي كه وزارت خزانه داري آمريكا نام آنها را در ليست سياه خود قرار داده، از خدمات شركت اينمارست استفاده مي كنند.

كريستوفر مكلاگلين، سخنگوي شركت اينمارست، 26 جولاي در مصاحبه با شبكه اسپيس نيوز گفته بود كه «برخي از اين كشتي ها از خدمات قديمي شركت اينمارست استفاده مي كنند.» وي خاطر نشان كرده بود كه شركت به دليل اينكه يك سازمان بين المللي محسوب مي شود، از هويت مشتريان خود مطلع نيست.

«دارشان ليتنر»، يكي از اعضاي گروه صهيونيستي كه به شركت اينمارست دراين باره اعتراض كرده، گفت: «اين قابل پذيرش نيست كه يك شركت جهاني تلاش كند ارتباط خود با منافع ايران را مخفي كند و يا ادعا كند كه اين خدمات از طريق طرف هاي ثالث و يا واسطه ها به ايران ارائه شده اند. اين خود نقض قوانين آمريكاست.»

به گزارش فارس افشاي همكاري شركت اينمارست انگليس با كشتي هاي ايراني در حالي رخ مي دهد كه ايران تلاش دارد با استفاده از روش هاي مختلف تحريم هاي غرب را دور بزند. يك كارشناس روس دراين باره گفت، جمهوري اسلامي ايران مي تواند بازارهاي جديدي را در آفريقا و چين براي نفت خود بيابد.

سيمون باگداساروف، سياستمدار و كارشناس روس گفت، ايران همچنين مي تواند نفت خام خود را به كشورهاي ديگر نزديك به خليج فارس صادر كند.

روزنامه وال استريت ژورنال نيز در مطلبي دراين باره نوشت: تحريم ها قادر نيستند حتي از تغيير نام و محل ثبت نام كشتي هاي ايراني جلوگيري كنند تا چه رسد به توقف برنامه هسته اي ايران.

اين روزنامه در ادامه افزود: ايران از سال ها قبل براي دور زدن و بي اثر كردن تحريم ها تجربه كسب كرده است.

در همين رابطه سفير جمهوري اندونزي در تهران با تاكيد بر اينكه كشورش بدون اعتنا به تحريم هاي يكجانبه به روند خريد نفت از ايران ادامه خواهد داد، گفت: اندونزي به عنوان يك كشور در حال توسعه خواستار استفاده از توانمندي هاي بالاي ايران در زمينه علوم و فناوري و ايجاد زيرساخت ها است.

«ديان ويرنجوريت» در گفت وگو با ايرنا افزود: اندونزي به همكاري ها و مبادلات تجاري با ايران به ويژه خريد نفت از اين كشور نياز دارد و به روند اين همكاري ها ادامه خواهد داد.

منبع: رجانيوز

عرضه گازوئيل يورو 5 آغاز شد

معاون وزير نفت با اشاره به آغاز توليد و عرضه گازوئيل يورو 4 و 5 در پالايشگاه‌ها، دو عامل افزايش مصرف بنزين در سالجاري را اعلام كرد و گفت: امسال 30 ميليون ليتر گازوئيل بدون گوگرد در كلانشهرهاي كشور توزيع مي‌شود.

عليرضا ضيغمي در گفتگو با مهر آغاز توليد گازوئيل با استاندارد يورو 5 اتحاديه اروپا در پالايشگاه نفت تهران خبر داد و اعلام كرد: در حال حاضر به طور متوسط روزانه حدود 12 ميليون ليتر گازوئيل با استاندارد يورو 4 و 5 اروپا در پالايشگاه نفت تندگويان توليد مي‌شود.

معاون وزير نفت با اعلام اينكه براي سالجاري حداقل بين 24 تا 30 ميليون ليتر گازوئيل يورو 4 و 5 در پالايشگاه‌هاي نفت ايران توليد و در جايگاه ها عرضه مي‌شود، تصريح كرد: اين افزايش ظرفيت توليد گازوئيل يورو با بهره‌برداري از طرح بهينه سازي پالايشگاه نفت تهران و تا چند هفته آينده راه اندازي طرح توسعه پالايشگاه نفت لاوان و شازند عملياتي خواهد شد.

مديرعامل شركت ملي پالايش و پخش فرآورده‌هاي نفتي در پاسخ به مهر در خصوص جزئيات عرضه اين گازوئيل كم گوگرد در سطح كشور، اظهار داشت: عرضه گازوئيل در هشت كلانشهر تهران، اصفهانف شيراز، مشهد، اهواز، اراك، تبريز و بندرعباس در دستور كار قرار دارد.

 اين عضو هيات مديره شركت ملي نفت با يادآوري اينكه براي عرضه پايدار هم اكنون لايروبي و راه اندازي مخازن جديد در برخي از انبارهاي نفتي آغاز شده است، بيان كرد: در برخي از مخازن هم گازوئيل يورو 4 و 5 با گازوئيل پر گوگرد قبلي مخلوط شده است.

 به گفته اين مقام مسئول به تدريج با كاهش حجم گازوئيل يورو 5 ذخيره سازي شده در مخازن نفتي، حجم گازوئيل پر گوگرد قبلي كاهش يافته و عملا به صفر مي رسد.

 وي همچنين از ساخت خطوط لوله جديد انتقال گازوئيل يورو 4 و 5 از برخحي از پالايشگاه هاي نفت كشور همچون تهران و شازند براي عرضه در كلانشهرها خبر داد و افزود: به زودي تكميل موجودي مخازن، تفكيك نازل‌هاي گازوئيل يورو 4 و 5 در جايگاه‌هاي سوخت هم انجام مي شود.

دو عامل افزايش مصرف بنزين ايران

 ضيغمي همچنين در خصوص آخرين وضعيت توليد و مصرف بنزين كشور، توضيح داد: از اواخر سال گذشته تاكنون حدود يك ميليون دستگاه خودروي جديد به ناوگان حمل و نقل كشور وارد شده است. معاون وزير نفت، ادامه داد: افزايش تعداد خودروهاي به ناوگان حمل و نقل يكي از دلايل افزايش مصرف بنزين در كشور است.

 مديرعامل شركت ملي پالايش و پخش فرآورده‌هاي نفتي با بيان اينكه از ابتداي سالجاري تاكنون متوسط توليد روزانه بنزين در پالايشگاه هاي نفت بيش از 60 ميليون ليتر در روز بوده است، گفت: با اين وجود، در اين مدت به طور متوسط روزانه حدود 63 ميليون ليتر بنزين مصرف شده است.

 وي از عدم اجراي فاز دوم هدفمندي يارانه‌ها به عنوان يكي از دلايل افزايش مصرف بنزين نام برد و اعلام كرد: در صورت اجراي فاز دوم قانون هدفمند سازي يارانه‌، امكان مديريت بيشتر در مصرف بنزين كشور فراهم مي شود.

منبع: رجانيوز

كره جنوبي مجددا از ايران نفت مي‌خرد

يك مقام دولتي در كره جنوبي اعلام كرد: واردات نفت كره جنوبي از ايران از ماه سپتامبر با استفاده از نفتكشهاي ايراني از سرگرفته مي شود.

به گزارش مهر به نقل از خبرگزاري يونهاپ كره جنوبي، يك مقام دولتي در سئول اعلام كرد: با توجه به توقف بيمه نفتكشهاي حامل نفت ايران به كره جنوبي از سوي اتحاديه اروپا، پيش بيني مي شود تا يك ماه ديگر واردات نفت از ايران از سرگرفته شود.

به گزارش النشره ، وي افزود: هم اكنون مذاكرات شركتهاي نفتي كره جنوبي با ايران درباره استفاده از نفتكشهاي ايراني پيشرفت خوبي داشته است.

 خاطرنشان مي شود واردات نفت كره جنوبي از ايران به علت تحريمهاي اتحاديه اروپا طي هفته هاي اخير متوقف شده است. اين در حالي است كه ژاپن طي يك ماه اخير واردات نفت از ايران را 60 درصد افزايش داده است.

منبع: رجانيوز

احداث خانه در 20 ساعت با فناوري ايراني

دانشمند ايراني دانشگاه كاليفرنياي جنوبي با توسعه سيستم روباتيك Contour Crafting، ايده ساخت يك خانه كامل در مدت 20 ساعت را عملي كرده است.

به گزارش ايسنا، بيشتر كاربردهاي فناوري پرينت سه بعدي به ساخت دستگاه هاي كوچك و قطعات مكانيكي ماشين آلات خلاصه شده است، با اين وجود دكتر بهرخ خوشنويس، استاد دانشگاه كاليفرنياي جنوبي معتقد است كه مي توان كاربردهاي بيشتر و در مقياس بزرگتري از فناوري پرينت سه بعدي انتظار داشت.

اين سيستم روباتيك در حقيقت يك ابر چاپگر سه بعدي است كه در بالاي منطقه ساخت خانه قرار مي گيرد و لايه هاي بتن با قرار گرفتن بر روي يكديگر، ديوارها و سقف خانه را شكل مي دهند.

افزودن سيستم لوله كشي و سيم كشي برق از ديگر امكانات برجسته سيستم روباتيك Contour Crafting است و براي تكميل نهايي سازه تنها درب و پنجره بايد نصب شوند؛ همچنين امكان رنگ آميزي روباتيك ديوارها و كاشيكاري كف و ديواره ها در اين سيستم در نظر گرفته شده است.

خوشنويس خاطر نشان مي كند: اين سيستم روباتيك در عين افزايش سرعت ساختمان سازي، باعث كاهش هزينه هاي ساخت و خطرات احتمالي متوجه كارگران ساختماني مي شود.طراحي خانه توسط يك برنامه رايانه‌يي هدايت مي شود و به راحتي مي توان با چند كليك، تغييراتي در طرح اوليه در زمان ساخت انجام داد.

از كاربردهاي عمده اين سيستم، ساختمان سازي سريع در مناطق حادثه ديده ناشي از سيل و زلزله عنوان شده است، گرچه سيستم قادر به طراحي خانه هاي بسيار لوكس و در مقياس بسيار بزرگ نيز هست.

منبع: رجانيوز

توليد فرآورده‌هاي نفتي از گاز توجيه اقتصادي دارد؟

گروه اقتصادي برهان؛ چگونه مي‌توان از خام‌فروشي نفت به فرآورده‌فروشي رسيد؟ چرا تاكنون اين امر با وجود تأكيد و تلاش مسئولان اقتصادي كشور محقق نشده است؟ موانع كار كجاست؟ تا چه زماني مي‌توان به خام‌فروشي ادامه داد؟ «دكتر نرسي قربان»، استاد اقتصاد انرژي در گفت‌و‌گو با «برهان» به اين سؤالات پاسخ مي‌دهد؟
 
تحريم‌هاي نفتي اخير، در چه حوزه‌هايي صنعت نفت كشور را با مشكل مواجه كرده است؟
 
تحريم‌هاي وضع شده برضد ايران روي صنعت نفت و گاز بر 3حوزه اثر گذاشته است؛ اولين تأثير در بخش صادرات نفت كشور است. برخي از كشورها صادرات نفت ايران را تحريم كرده‌اند. اين در حالي است كه اين تحريم از جانب آمريكا و چند كشور اتحاديه‌ي اروپاست كه سعي دارند خود را جامعه‌ي بين‌المللي معرفي كنند. در صورتي كه اين گونه نيست. درست است كه سازمان ملل ما را در زمينه‌ي هسته‌اي تحريم كرده است ولي در مورد نفت ما فقط از جانب برخي كشورهاي اروپا و آمريكا تحريم شده‌ايم.
 
اين كشورها با نفوذ خود سعي مي‌كنند كه تجارت و تعامل شركت‌هاي نفتي و ساير كشورها را با ايران متوقف و يا محدود نمايند و تا حدودي هم موفق بوده‌اند. به طور مثال آفريقاي جنوبي كه بيشتر پالايشگاه‌هايش بر مبناي نفت ايران طراحي شده و زماني ايران بزرگ‌ترين وارد كننده‌ي نفت در آن بوده است طي مذاكره‌هايي با آمريكا 6 ماه فرصت خواسته تا بتواند پالايشگاه‌هايش را با نفتي به غير از نفت ايران مطابقت دهد و اگر تغيير كاربري پالايشگاه‌ها با نفت ديگري عملي شود، اين مسئله باعث مي‌شود كه ما قسمتي از بازار خود را در دراز مدت از دست بدهيم. بايد توجه داشت كه بازار نفت همواره پر رونق نيست و تاريخ به ما نشان داده كه گاهي عرضه‌ي نفت كم است و گاهي تقاضا.
 
از اين رو هر تحريمي در بلندمدت بر قدرت صادراتي نفت ما تأثيرگذار خواهد بود. مسئله‌ي دوم اين است كه ما در صنعت نفت و گاز توانايي انجام تمامي امور را نداريم. اين مسئله فقط شامل كشور ما نمي‌شود بلكه كشورهاي صنعتي ديگري مانند: «نروژ، انگليس، مالزي و ...» نيز خودشان نمي‌توانند به تنهايي تمام مراحل كشف، استخراج، توليد، پالايش و ... را انجام دهند. آن‌ها معمولاً از بهترين شركت‌هاي جهان براي توسعه‌ي منابع نفت و گاز خود استفاده مي‌كنند. ما نيز براي رسيدن به بازارها بايد با كشورهاي صنعتي و شركت‌هاي بين‌المللي در تعامل باشيم و همين طور هم بوده است.
 
در حال حاضر كشورها و شركت‌هاي مطرح دنيا براي تعامل با ما از ناحيه‌ي آمريكا تحت فشار قرار دارند و در صورت همكاري با ما، آمريكا با آنان قطع همكاري خواهد كرد و از طرف ديگر بازار آمريكا برايشان جذاب‌تر و بزرگ‌تر از ايران است. از اين رو براي اينكه از اين بازار بزرگ محروم نمانند برضد ما اقدام به «خود تحريمي» مي‌كنند. بنابراين به دليل فشار آمريكا بر شركت‌هاي معروف و درجه‌ي يك حوزه‌هاي نفت و گاز، ما بايد بخش‌هاي مختلف كشف، استخراج، پالايش و ... را به شركت‌هاي دسته چندمي بسپاريم يا خودمان بر عهده بگيريم كه اين كار بسيار پر هزينه است.
 
در شرايط معمولي لزومي هم ندارد كه ما در تمامي بخش‌هاي نفت و گاز خودمان متخصص باشيم. به طور مثال كشوري مانند نروژ، صنعت خودروسازي ندارد و خودروي مورد نياز خود را از كشورهاي ديگر تأمين مي‌كند. صنعت نفت و گاز هم همين گونه است. بايد با كشورهاي ديگر تعامل داشته باشيد. مسئله‌ي سومي كه كشور ما را با چالش جدّي روبه‌رو كرده است، بحث تأمين مالي است. بيشتر پروژه‌هاي نفت و گاز به دليل سود زياد مورد علاقه و توجه شركت‌هاي بزرگ مي‌باشند و در آن سرمايه‌گذاري مي‌كنند.
 
سرمايه‌گذاري در صنعت نفت و گاز ايران به اندازه‌ي نياز نبوده و كمبود سرمايه‌گذاري يكي از مهم‌ترين مشكلات است. هر چند در سال‌هاي گذشته سرمايه‌گذاراني از اندونزي، چين و ... تمايل به سرمايه‌گذاري داشتند ولي تا به امروز موفق به انجام طرح مهمي نبوده‌اند. جبران اين كمبود سرمايه‌گذاري در كشور تا حدودي مي‌تواند با ورود بخش خصوصي جبران شود.
 
در اين صورت بخش خصوصي بايد تجهيزاتش را از شركت‌هاي خارجي تهيه كند. ولي متأسفانه به دليل تحريم نمي‌تواند از منابع و اعتبار خود استفاده كند. زيرا نمي‌تواند در خارج از ايران به آساني حساب بانكي باز كند. تأخير در انجام پروژه‌ها، هزينه‌ها را افزايش مي‌دهد. بنابراين تحريم‌ها به طور كلي بر 3حوزه‌ي صادرات، مشاركت و سرمايه‌گذاري و خريد و فروش كالاهاي مورد نياز بخش نفت و گاز اثر مي‌گذارد.
 
به نظر شما كمك‌هاي صندوق توسعه‌ي ملي مي‌تواند بخشي از مشكل سرمايه‌گذاري را حل كند؟
 
 بله؛ مي‌تواند بخش تأمين مالي را حل كند ولي نكته اينجاست كه به دليل تحريم‌ها به ما دانش فني و يا كالا به سختي مي‌فروشند. به هر حال دولت سعي كرده از شركت‌هاي داخلي استفاده كند كه اين كار، خيلي هم عالي بوده است. ولي اين شركت‌ها نمي‌توانند همه‌ي آن خدماتي را ارائه كنند كه شركت‌هاي خارجي ارائه مي‌كنند. مسئله‌ي بعدي اين است كه متأسفانه پيمانكاران خصوصي داخلي مطالباتشان به تعويق افتاده است و از پرداخت‌هايشان عقب هستند. اگر اين مسئله درست باشد، اين شركت‌ها تحت فشار هستند.
 
زيرا اين شركت‌ها براي انجام پروژه‌هاي خود هزينه صرف خريد كالا كردند و اگر مطالباتشان محقق نشود، نمي‌توانند دستمزد نيروهاي خود را پرداخت كنند و از اين رو با مشكل مواجه مي‌شوند. در حال حاضر به دليل تحريم‌هاي جديد اقتصادي هزينه‌ي بسياري از پروژه‌ها، 70 الي 80 درصد افزايش يافته است كه اگر دولت و شركت‌ها هزينه‌ها را تعديل نكنند، ممكن است پروژه‌ها به تعليق درآيد. بنابراين يك ستادي بايد به اين مسائل رسيدگي كند.
 
 با توجه به مسائلي كه فرموديد آيا تغيير رويكرد از خام‌فروشي به فروش فرآورده‌هاي نفتي مي‌تواند مشكلات را كاهش دهد؟ آيا اصلاً اين امكان براي ما در حال حاضر وجود دارد؟
 
در مورد اينكه چگونه مي‌توانيم خام فروشي نفت  را كنار بگذاريم و به دنبال اين باشيم كه فراورده بفروشيم، بايد بگويم كه اين مسئله مستلزم يك ساختار بسيار بزرگ است؛ يعني در حال حاضر با استفاده از پالايشگاه‌هاي موجود همچون آبادان، خرمشهر، اصفهان و... در حدود 1.6 ميليون بشكه نفت را تصفيه مي‌كنيم كه از اين حجم پالايشگاه فقط دو پالايشگاه بندرعباس و اراك را بعد از انقلاب ساختيم و چند پالايشگاه را نيز توسعه داديم.
 
افزايش قدرت پالايش از 1.6ميليون بشكه نفت به 2برابر با فرض تأمين مالي و مشاركت شركت‌هاي مطرح در اين زمينه مستلزم ساخت پالايشگاه‌هاي بزرگي است كه بيشتر آن‌ها نيز بايد كنار دريا باشد؛ چرا كه محصولاتشان بايد صادر شود. اين كار در يك برنامه‌ي 10ساله قابل اجراست كه هزينه‌اي بين 10 تا 15ميليارد دلار از منابع دولت را نيازمند است.
 
البته در برخي از كشورها دولت به جاي استفاده از منابع مالي خودش، از منابع مالي شركت‌هاي خارجي استفاده مي‌كند. به اين صورت كه شركت‌هاي خارجي در ساخت پالايشگاه‌ها سرمايه‌گذاري مي‌كنند و در عوض بخشي از فرآورده‌هاي پالايشگاه را مي‌گيرند. در نتيجه پول كشور مصرف نمي‌شود. اين مدل سرمايه‌گذاري يكي از راه‌هاي ممكن است ولي به هر حال مكانيزم‌هاي مختلفي براي اين كار وجود دارد. مسئله‌ي فروش فرآورده‌هاي نفتي به جاي خام فروشي به نظر بنده در كوتاه مدت ‌شدني نيست ولي در دراز مدت به فرض وجود شرايط ديگر امكان‌پذير است.
 
يعني به هر حال اين امكان براي ما وجود دارد؟
 
 بله؛ وجود دارد. ولي جنبه‌هاي اقتصادي آن به طور دقيق بايد مورد مطالعه قرار گيرد. به عنوان مثال اختلاف قيمت فرآورده‌هاي نفتي با قيمت نفت خام چقدر است؟ يا مثلاً بايد دقت شود كشتي مورد نياز فرآورده‌هاي نفتي كوچك‌تر از كشتي‌هاي نفت‌كش است و يا رقابت جهاني در بازارهاي فرآورده‌هاي نفتي بيشتر از بازار نفت است. به طور كل بازار فرآورده‌هاي نفتي با بازار نفت تفاوت دارد. نفت خام را همه نياز دارند؛ از اين رو تقاضا زياد است. ولي به فرآورده‌هاي نفتي به دليل اينكه بسياري از كشورها خود از نفت خام فرآورده استخراج مي‌كنند، همه نياز ندارند؛ از اين رو ساختار متفاوتي دارد.
 
 در حال حاضر آيا نياز داخل به فرآورده‌هاي نفتي را وارد مي‌كنيم يا خودمان توليد مي‌كنيم؟
 
 در اين بخش واردات ما كم است و غالب نياز را خودمان تأمين مي‌كنيم. در گذشته بنزين و ديزل را وارد مي‌كرديم ولي با تغييراتي كه در پالايشگاه‌ها ايجاد شده است، احتمالاً تا چند سال ديگر نيازي به واردات نداشته باشيم. در گذشته در بخش صنعت نفت اين طرز فكر بود كه ما اگر يك ميليون بشكه نفت را تصفيه كنيم، مشكل واردات بنزين حل مي‌شود و در مقابل 40 درصد نفت كوره به دست مي‌آوريم كه البته فروش نفت كوره در بازارهاي جهاني خيلي سخت‌تر از نفت خام است.
 
يعني بايد هزينه- فايده‌ي اين كار را دقيقاً بسنجيم. شايد بهتر باشد بنزين كمتري توليد كنيم و در عوض نفت خام بيشتري را كه تقاضا دارد، بفروشيم. ولي به نظر بنده - كه بارها هم گفتم - بايد سعي كنيم از تكنولوژي توليد فرآورده‌هاي نفتي از گاز طبيعي استفاده و اين مهم را در داخل كشور راه‌اندازي كنيم. به طور مثال در حال حاضر در قطر حدود 170 هزار بشكه فرآورده‌هاي نفتي مانند: «ديزل ، نفتا و...» از گاز به دست مي‌آيد.
 
 آيا ما هم مي‌توانيم اين كارها را انجام دهيم؟ به خصوص در شرايط حال حاضر كه در شرايط تحريم هستيم و نمي‌توانيم نيازهاي خود را تأمين كنيم؟
 
 بله؛ به طور حتم مي‌توانيم اين كار را انجام دهيم. پژوهشكده‌ي نفت تكنولوژي اين كار را دارد و اگر ما در اين بخش سرمايه‌گذاري كنيم، مي‌توانيم گام‌هاي مؤثري در اين راه برداريم. در اين صورت آنچه كه در عمل اتفاق مي‌افتد، خيلي ساده است. به طور مثال براي تصفيه‌ي يك بشكه ميان تقطير بايد دو بشكه نفت را تصفيه كنيم. دو بشكه نفت با احتساب هر بشكه 100 دلار در مجموع 200 دلار مي‌شود.
 
اين در حالي است كه مقدار گاز مورد نياز براي توليد يك بشكه توليد ميان تقطير 270 متر مكعب است كه در مجموع هزينه‌ي آن با احتساب 10 سنت بارائ هر مترمكعب كمتر از 30 دلار است و حتي با در نظر گرفتن هزينه‌هاي عملياتي و سرمايه‌گذاري كمتر ار 80 دلار مي‌شود كه در قبال 200 دلار نفت بسيار پايين است. اين در حالي است كه فرآورده‌ي ديزلي كه از اين راه توليد مي‌شود، بدون سولفور است؛ از اين رو خيلي مرغوب و فاقد آثار مخرب زيست‌ محيطي است.
 
متأسفانه در 10سال گذشته اين اتفاق نيفتاده است. در صورتي كه ما مي‌توانيم با اين روش از ديزل پاك به جاي بنزين در خودروهاي‌مان استفاده كنيم كه هم ارزان‌تر است و هم سالم‌تر. هم‌اكنون در اروپا، از ديزل پاك استفاده مي‌كنند كه مصرف ماشين‌ها را كمتر مي‌كند. اگر در طول چندين سال گذشته ما در كنار هر پالايشگاه براي توليد ديزل پاك يك واحد «جي.تي.ال» درست مي‌كرديم مي‌توانستيم هم در هزينه صرفه‌جويي كنيم و هم آلودگي را كم كنيم. ما بايد سعي كنيم غالب فرآورده‌هاي نفتي خود را از گاز به دست آوريم. زيرا صادرات گاز خام بسيار مشكل است؛ چون نياز به لوله‌ي ‌انتقال و مشكلاتي همچون حمل‌ونقل به‌صورت گاز مايع دارد.
 
از سوي ديگر ايران اين موقعيت را دارد كه با ترزيق گاز به چاه‌هاي نفت، نفت بيشتري به دست آورد و هم از گاز بيشتر براي مصارف داخلي استفاده كند. به نظر بنده بهتر است به جاي صادرات گاز بيشتر به فكر صادرات نفت و توليد فرآورده‌هاي نفتي با استفاده از گاز باشيم. البته اين كار هم مستلزم سرمايه‌گذاري و زمان است. ولي راحت‌تر از توليد فرآورده‌هاي نفتي از خود نفت است. اين شرايط و مدت زماني كه بنده گفتم همگي در شرايط تحريم است كه به طور حتم با بهبود اوضاع زمان و سرعت اجراي كار به نفع ما خواهد بود.
 
آيا اين رويكرد در حال حاضر در مسئولين ما وجود دارد؟
 
 بله؛ وجود دارد ولي به دليل اينكه بيشتر تفكرات به سمت خام فروشي بوده است، چندان اقدام مؤثري در اين راه صورت نگرفته است. از طرف ديگر بسياري معتقد هستند كه توليد فرآورده‌هاي نفتي از گاز اقتصادي نيست. اين حرف غلط است چرا كه اين اقدام براي كشور ما منفعت دارد ولي ممكن است براي آن سرمايه‌گذار خصوصي به دليل قيمت گاز اقتصادي نباشد. از اين رو به نظر بنده ما مي‌توانيم با مطالعه‌ي دقيق اقتصاد كلان و امتيازات آن و با استفاده از گاز به سمت توليد فرآورده‌هاي نفتي بيشتر برويم.

منبع: رجانيوز

بهمني نرخ تورم تيرماه را اعلام كرد

رئيس كل بانك مركزي نرخ تورم تيرماه را 22.9 درصد اعلام كرد.

محمود بهمني رئيس كل بانك مركزي در گفت‌وگو با آنا، نرخ تورم تيرماه سال جاري را 22.9 درصد اعلام كرد.

بر اساس اين گزارش، بنابر اعلام بهمني، نرخ تورم تيرماه نسبت به نرخ تورم خرداد ماه 0.5 درصد افزايش يافته است.

منبع : رجانيوز

اگرچه محصولات ارگانيك مهمانان تازه وارد سبد مصرفي خانوارها هستند، اما مردم نسبت به خريد آنها اقبال نشان داده و البته تنوع محصولات نيز روز به روز در حال افزايش است.

به گزارش مهر، اين روزها با ورود محصولات ارگانيك به سبد مصرفي خانوارها، بسياري از توليدكنندگان نيز براي توليد اين چنين محصولاتي بيشتر تشويق شده‌اند و اگرچه تنها چند سالي است كه پاي اين محصولات به خانه‌هاي مردم باز شده است، اما توانسته اقبال خانوارها را به دنبال داشته باشد.

اكنون نيز، مردم نسبت به خريد محصولات ارگانيك كه بدون استفاده از كودها و سموم شيميايي تهيه و توليد مي‌شوند، اقبال نشان مي‌دهند و حداقل تلاش مي‌كنند كه اگر در شهر آلوده‌اي همچون تهران زندگي مي‌كنند، اما محصولات سالمي را بر سر سفره‌هاي خود ببرند.

موضوع حائز اهميت در اين زمينه البته قيمت اين محصولات است كه بايد با حمايت‌هايي كه متوليان توليد از اين محصولات به عمل مي‌آورند كاهش يابد و شرايطي فراهم شود كه محصولات با قيمت مناسب‌تري در سبد مصرفي خانوارها قرار گيرد. اين در شرايطي است كه اين روزها با توجه به افزايش قيمت مواد غذايي در بازار، هزينه‌كرد خانوارها به شدت كنترل شده صورت مي‌گيرد.

بر همين اساس، اگر قرار است كه دولت با سياست توليد محصولات سالم و به اصطلاح ارگانيك، بسياري از عوارض ناشي از استفاده سموم شيمايي و كودها را در ميوه و ساير محصولات به حداقل رساند، اما بايد بودجه مناسبي نيز تخصيص داده و توليد اين محصولات را ارزانتر از آنچه كه هم اكنون هست، كند.

يكي از فروشندگان محصولات ارگانيك در اين رابطه به خبرنگار مهر مي‌گويد: مشتريان اصلي اين محصولات را خانواده‎هايي تشكيل مي‌دهند كه از اوضاع مناسب مالي برخوردار هستند، اين در شرايطي است كه تفاوت قيمت اين محصولات در مقايسه با محصولات مشابه غيرارگانيك، در هر كيلوگرم گاه به 500 تومان هم مي‌رسد.

او مي‌افزايد: البته هنوز پاي محصولات ارگانيك به ميزان وسيعي به خانه‌هاي مردم باز نشده است، از سوي ديگر توليدات ارگانيك نيز طيف محدودي را در بر مي‌گيرد و هر نوع ميوه‌اي كه در بازار وجود دارد، الزاما ارگانيكش توليد نمي‌شود.

به گفته اين فروشنده، مردم گاه به صورت اتفاقي به غرفه خريد از محصولات ارگانيك مي‌آيند و به آن توجه مي‌كنند و در رابطه با آن سوال مي‌پرسند، بنابراين بايد اطلاع رساني كافي در اين رابطه صورت گيرد.

يكي از افرادي كه براي خريد اين محصولات وارد غرفه شده است، به خبرنگار مهر مي‌گويد: قيمت محصولات ارگانيك نسبت به ساير محصولات ديگر بالا است؛ ولي اگر به اين فكر كنيم كه همين پول را در آينده به عنوان هزينه پزشكي بايد بپردازيم، حتما استقبال بيشتري از محصولات ارگانيك خواهيم داشت.

او موضوع كيفيت ظاهري را نيز در بيشتر شدن استقبال مردم نسبت به خريد ميوه‌هاي ارگانيك موثر مي‌داند و مي‌گويد: برخي از ميوه‌هاي ارگانيك، كوچك هستند و نمي‌توان از آن استفاده به صورت مجلسي داشت؛ اما براي مصرف روزانه خانوارها مناسب است.

قيمت برخي از محصولات ارگانيك در بازار

هم اكنون قيمت هر كيلوگرم توت فرنگي ارگانيك 6 هزار تومان، طالبي 900 تومان، زردآلو 2400 تومان و سيب گلاب، 2000 تومان است.

همچنين قيمت هر كيلوگرم كلم 450 تومان، كلم قرمز 400 تومان، كاهو 1000 تومان، سيب زميني 500 تومان، باقلا 900 تومان، هلو 1800 تومان، انگور 2200 تومان، گوجه 2200 تومان، سيب 2500 تومان است.

قيمت انواع ميوه در بازار

هم اكنون قيمت هر كيلوگرم آلبالو 1950 تومان، آلو شابلون 1800 تومان، انگور قرمز 2200 تومان، انگور عسگري 1650 تومان، خربزه 900 تومان، خيار 890 تومان، طالبي 800 تومان، گلابي 1820 تومان، هلو هسته جدا 1850 تومان، موز 1350 تومان، هندوانه 480 تومان، گيلاس 3900 تومان است.

همچنين قيمت هر كيلوگرم هلو انجيري 1750 تومان، ليموترش 2600 تومان و شليل 1650 تومان است

منبع: رجانيوز

صبح امروز يك فروند جنگنده ميگ 29 پس از 21 هزار نفر-ساعت تلاش متخصصان به پرواز درآمد.  

به گزارش خبرگزاري فارس، يك فروند هواپيماي جنگنده بمب افكن ميگ 29 در پايگاه دوم شكاري شهيد فكوري تبريز با انجام 21 هزار نفر-ساعت كار توسط متخصصين اين پايگاه مورد تعمير اساسي و بازسازي قرار گرفت.

اين جنگنده ميگ 29، صبح امروز پس از 12 سال با موفقيت به پرواز در آمد.

اورهال اين هواپيما 24 ماه به طول انجاميد كه طي آن سه نوع سامانه مدرن الكترونيكي نيز بر روي آن نصب شده كه قابليت فني و پشتيباني آن را به ميزان قابل توجهي افزايش داده است

منبع: رجانيوز